'Έκανα μία σούμα (ή compilation αν προτιμάτε) των καλύτερων δηλώσεων που είχα την τύχη ή ατυχία να ακούσω στα ερτζιανά την τελευταία εβδομάδα. Να προετοιμάσω τον ανυποψίαστο αναγνώστη ότι μερικές από αυτές ίσως του φανούν πολύ kinky.
Δήλωση Νο1
Συζήτηση για την κρατική ενίσχυση προς τις τράπεζες ύψους 28 δις ευρώ και η Μαριάννα Πυργιώτη λέει:
"Όντως, το ποσό της ενίσχυσης ήταν 28 δις ευρώ, αλλά οι τράπεζες έχουν χρησιμοποιήσει μόνο τα 12 δις".
Σκέψεις ταπεινού ακροατή:
Δηλαδή το πρόβλημα είναι αν τους χορηγήθηκαν 12 ή 28 δις ή ότι δόθηκαν ως επιβράβευση σε αυτούς που δημιούργησαν την κρίση;
Δήλωση Νο2
Απάντηση κυβερνητικού εκπροσώπου στο σχόλιο του δημοσιογράφου για τη φορολόγηση της αποζημίωσης μετά την απόλυση αν αυτή υπερβαίνει τα 30.000 ευρώ..
"Κοιτάξτε, τα 30.000 ευρώ είναι ένα ποσό το οποίο δύσκολα δίνεται ως αποζημίωση. Πρόσφατα έμαθα ότι εργαζόμενος επί τριακονταετία απολύθηκε και έλαβε αποζημίωση η οποία μόλις και υπερέβαινε τα 30.000 ευρώ".
Σκέψεις ταπεινού ακροατή:
Το εργατικό δίκαιο επιτρέπει σε εργοδότη να απολύει εργαζόμενο μετά τριακονταετία (κάτι που σημαίνει ότι είναι τουλάχιστον 50 ετών και άρα εξαιρετικά δύσκολο να βρει νέα εργασία), να τον αποζημιώνει με τριάντα χιλιάρικα τα οποία ζήτημα είναι αν του φτάνουν για δυο-τρία χρόνια κι εσύ πανηγυρίζεις επειδή η αποζημίωση είναι τόσο χαμηλή ώστε να είναι αφορολόγητη; Παράλογο; Δεν απαντά κανείς, άρα λογικό. Ευτυχώς που απ' ότι φαίνεται οι μούντζες και τα φάσκελα λειτουργούν ακόμη αφυπνιστικά (για πόσο δεν εγγυώμαι) και η συγκεκριμένη διάταξη διορθώθηκε...
Δήλωση Νο3
Ο Γιάννης Καλαμούκης για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, πουρνό πουρνό. Ο συνομιλητής του αναρωτιέται αν υπάρχει χώρα η οποία να ευνοήθηκε από την ανάμιξη του ΔΝΤ στα οικονομικά της.
"Φυσικά και υπάρχει. Η Τουρκία. Έχει καταφέρει μάλιστα να είναι μέλος των 20 ισχυρότερων χωρών του πλανήτη".
Σκέψεις ταπεινού ακροατή:
Υπό ποιο πρίσμα ακριβώς ευνοήθηκε η Τουρκία (ο λαός της για την ακρίβεια) από το ΔΝΤ, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός της το καταγγέλλει για απόπειρα υπαγόρευσης πολιτικών αιτημάτων και όταν οι πολίτες της βιώνουν μία άγρια εργασιακή ζούγκλα;
Δήλωση Νο4
...και καλύτερη με διαφορά. Εκεί που όλοι σπάνε το κεφάλι τους και ψάχνουν χρήματα, ο Νίκος Χατζηνικολάου έχει την προφανή λύση.
"Το ελληνικό κράτος έχει στην κατοχή του τεράστιες εκτάσεις στην παραλιακή, από τον Άλιμο μέχρι το Καβούρι, εκτάσεις οι οποίες είναι αμύθητης αξίας. Δεν μπορεί να καταλάβω τι εξυπηρετεί να μένουν ανεκμετάλλευτα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία. Θα μπορούσαν να πουληθούν σε ιδιώτες και να γίνουν επενδύσεις".
Σκέψεις ταπεινού ακροατή:Πού ήσουν ρε Νικόλα τόσο καιρό; Γιατί σιωπούσες και μας άφηνες να κολυμπάμε σε θολά νερά; Δηλαδή το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών για πρόσβαση στις παραλίες και τις ακτές, δικαίωμα το οποίο απολαμβάνουν οι πολίτες σε όλες τις πόλεις του κόσμου, ακόμα και στη Νέα Υόρκη όπου όλα έχουν την τιμή τους, το δικαίωμα το οποίο ήδη ουσιαστικά καταπατιέται από τα σκυλάδικα στην παραλιακή, να αφαιρεθεί και τυπικά;
Αν μου επιτρέπεις, μπορώ να αντιπροτείνω κάτι άλλο. Υπάρχει ένα κτίριο ευάερο κι ευήλιο, Αμαλίας και Βασιλίσσης Σοφία γωνία. Είναι βαυαρικής τεχνοτροπίας και έχει και κήπο, μεγάλο κήπο, τόσο μεγάλο που τον λένε εθνικό. Μήπως να πουλούσαμε πρώτα αυτό;
Κώστα,πραγματικά η ευφάνταστη πρόταση του Χατζηνικολάου ήταν το καλύτερο.Όσον αφορά την Τουρκία,δες και αυτό http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=145959.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό το άρθρο! Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να έχει πολύ θάρρος, καθώς ο "Τούρκος συνδικαλιστής" μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί στη γείτονα...
ΑπάντησηΔιαγραφή