Οι καμπάνες ηχούσαν πένθιμες καιρό τώρα. Σε κάθε αναμενόμενο θάνατο το στοίχημα είναι πόσο εξιοπρεπώς θα επέλθει. Μπορείς, για παράδειγμα, να ακολουθήσεις το παράδειγμα του συμπαθέστατου Καναδού νεφροπαθούς στη μονάδα όπου εργάζομαι, ο οποίος με έκανε χαλκομανία λέγοντάς μου ότι instead of being καλωδιωμένος με σωλήνες, περικυκλωμένος από τρόμπες, σταυρωμένος με βελόνες, ανήμπορος να φάει greek souvlaki, πλημμυρισμένος από ματζούνια αμφιβόλου αξίας για αυτόν και πασιφανώς άχρηστων για μένα που ξέρω (;) κατιτίς παραπάνω και όλα αυτά για κάποια λίγα επιπλέον χρόνια ταλαιπωρημένης ζωής, he'd better stay home, watch TV, eat pizza and gyro, drink a dozen of beers, smoke some joints, fall in coma and die happy.
Υπάρχει και η άλλη όψη βέβαια. Να μη συμβιβάζεσαι με το ότι τα ψωμιά σου τελείωσαν, να μεγαλοπιάνεσαι στα γεράματα σαν κάποιους γερομπισμπίκηδες με μοβ ελεκτρίκ μαλλί οι οποίοι βαυκαλίζονται ότι είναι πιο ντούροι και από τον James Brown στις εποχές της δόξας του και αναπόφευκτα να καταλήγουν περίγελος στον πάσα ένα όταν το Viagra επιφέρει το τελειωτικό χτύπημα στα στεφανιαία αγγεία τους.
Οι Scorpions φαίνεται να γοητεύτηκαν από τη δεύτερη επιλογή. Το πανηγύρι έχει τελειώσει από ετών. Ας όψεται το γούστο των Ελλήνων ρόκερς, το οποίο οδήγησε τριάντα χιλιάδες από δαύτους προσφάτως και επί δύο συναπτά καλοκαίρια στο Φάληρο, να παραληρούν με τις άναρθρες κραυγές του Klaus και τα λεοπάρ σύνολα του Rudolf ενώ στον περυσινό τραγέλαφο δυστυχώς συμμετείχε και ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους κιθαρίστες και ακρογωνιαίος δίσκος του σπουδαίου δίσκου τους In Trance, o Uli Jon Roth. Αλλά ακόμα κάτι έλειπε και αυτό δεν ήταν άλλο από μία greek tour (κατά τι μικρότερη από την περιοδεία του Γιάννη Πλούταρχου ανά την επικράτεια την ίδια περίοδο) σε Μυτιλήνη, Λάρισα, Πύργο, Φιλιατρά και Ζαραφώνα ώστε να μη μείνουν παραπονεμένοι οι μυριάδες λάτρεις στην ελληνική επαρχία.
Κι εκεί που όλοι όσοι τους γουστάραμε προ αμνημονεύτων χρόνων νομίσαμε ότι και αυτή η ξεφτίλα έχει πάτο (όπως οι περισσότερες), ήρθε ένα χτύπημα χειρότερο και από τα fatalities στο ιστορικό Mortal Combat. Νέος αποχαιρετιστήριος δίσκος, φόρος τιμής στη σχέση τους με τους θαυμαστές τους και παγκόσμια (καλά διαβάσατε, παγκόσμια) πρώτη από τη Real News και τον Real Fm, media συμφερόντων ενός ανθρώπου που στέκεται αταλάντευτα δίπλα στη rock κουλτούρα. Το όνομα αυτού, Νίκος Χατζηνικολάου. Περιττό να πω ότι τα τραγούδια τα οποία ακούγονται ενδεικτικά από το σταθμό είναι επιεικώς απαράδεκτα. Την κατάσταση κάνει απελπιστική το γεγονός ότι την ίδια χρονική περίοδο, ο σταθμός παίζει κατ' αποκλειστικότητα το νέο πόνημα της Άλκηστης Πρωτοψάλτη, εξαίρετο δείγμα συνάντησης της συμφωνικής μουσικής με το σκυλάδικο. Θα μου πείτε, τι τα θες και τι τα γυρεύεις. Εδώ κοτζάμ Μάνος Ελευθερίου σκαρώνει στιχάκια για την Πέγκυ Ζήνα και έχει εξελιχθεί σε αγαπημένο αξεσουάρ του Ψινάκη κατά τις εμφανίσεις του τελευταίου στα κάθε λογής εγχώρια γκαλά.
Προς αγαπητούς Scorpions, ενταύθα.
Όταν δεν καταλαβαίνετε πότε είναι η ώρα να κλείσετε ενισχυτές και μικρόφωνα και να βάλετε τις κιθάρες στη θήκη, το τίμημα είναι βαρύ. Τόσο ώστε να σας μοιράζει ο Χατζηνικολάου μέσα από τη φυλλάδα του και να σας μιξάρουν στο ραδιόφωνο με Άλκηστη Πρωτοψάλτη.
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά...
Άη-Βασίλη μην έρθεις φέτος τα Χριστούγεννα! Σε βαρέθηκα...
Πριν από 17 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου