Χιονάνθρωποι. Μοιχεία. Διάπυροι στέφανοι. Καταψύκτες. Αίθουσες ανατομίας. Συνθέσεις από σάρκα και πάγο. Σφαγιασμένα κοτόπουλα. Ακρωτηριασμένα μέλη κολυμπούν στη φορμόλη. Μούχλα στους τοίχους. Εμμονές που σε κυνηγούν χρόνια τώρα. Σύνδρομο Φαρ. Σύνδρομο Φαρ; Κρύο. Πολύ κρύο. Και τρόμος. Πολύς τρόμος.
Ο Ελρόυ δήλωσε πρόσφατα ότι νιώθει να τον καταδιώκεις σα λυσασμένο πίτμπουλ. Εγώ νομίζω ότι νιώθει το χνώτο σου και ακούει την ανάσα σου να του καίει το σβέρκο και το γυμνό του κρανίο. Όπως τα ένιωθα κι εγώ την εβδομάδα των παθών μου. Είναι θέμα χρόνου, να μπήξεις τα δόντια σου στο εκεί που σφύζουν οι καρωτίδες του και να πάρεις κεφάλι στην κούρσα για τα καλά. Κάθε βιβλίο σου μετατρέπεται στον χειρότερο εφιάλτη μου. Με έκανες να σιχαθώ τους χιονάνθρωπους. Εκλιπαρώ για τον οίκτο σου και σου ζητάω να μου δώσεις πίσω τον ανέφελο και ατάραχο ύπνο μου.
Jo Nesbo, είσαι βρικόλακας.
Kosta! ti kaneis?
ΑπάντησηΔιαγραφήDiavazo gia tin katastasi sta nosokomeia tis elladas k se skeftomai.
Edo kala einai ta pragmata pros stigmi, peftei polu douleia kai exantlitika oraria alla eftixos plironomaste kala. Me petyxaineis se adeia k volta sti germania gia paraskevosk.
Loipon, i metafrasi aftou pou parathesa einai kapos etsi: ''I anisotita ton traumatismon mas deixnei oti i istoria den einai pepromeno''.
Se sxesi me to sugkekrimeno vivlio, oti i idia traumatiki empeiria px paramoni se stratopedo sugkentrosis (opos leei k to vivlio) den synepagetai oti oloi osoi to ypestisan tha exoun tin idia exeliksi sti zoi tous px tha emfanisoun psychikes diataraxes, tha petyxoun sti zoi tous klp. K me aformi afto, o syggrafeas eksetazei tous paragontes eualototitas k anthektikotitas ton anthropon pou ypestisan tetoia psychika traumata, k pou fysika i metepeita poreia tis zois tous itan diaforetiki.
Eksairetiko vivlio kata ti gnomi mou, dustuxos den exei metafrastei sta ellinika. Mporeis omos na diavaseis tou idiou to ''I autobiografia enos skiaxtrou'', episis eksairetiko.
Pos pane ta pragmata sto ESY mas?
Kalo kouragio k gia na mi les oti se skeftika mono me to ESY, akousa ton Bernard Lubat se sunaulia k se thumithika :)
Πού χάθηκες καλέ εσύ; Τόσο εξωτικά είναι στας Ευρώπας; Χαίρομαι που περνάς καλά. Εξαιρετική η υποσημείωσή σου, αν και έχω κάποιες απορίες. Σίγουρα οι τραυματικές εμπειρίες δεν προβλέπουν τελεολογικά τη μετέπειτα εξέλιξη, αλλά σημασία έχει και το εξής. Αυτοί που υπέστησαν τα όποια τραύματα, έχουν ή όχι μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν, για παράδειγμα, ψυχικές διαταραχές; Πάντως ακούγεται πολύ ωραίο, και έχει ενδιαφέρον αν ο συγγραφέας εντόπισε τελικά χαρακτηριστικά που προφυλλάσουν ή καθιστούν ευάλωτο τον παθόντα. Όταν επιστρέψεις, πάρε τηλέφωνο να τα πούμε από κοντά!
ΑπάντησηΔιαγραφή