Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Φοβού

Να φοβόμαστε το λευκό το χιόνι, μην παγώσουμε... 
Να φοβόμαστε τη δροσερή τη βροχή, μην βρεχτούμε...
Να φοβόμαστε τον ζεστό τον ήλιο, μην καούμε... 
Να φοβόμαστε να παίξουμε, μην μας πουν χασομέρηδες...
Να φοβόμαστε να απεργήσουμε, μην μας πουν τεμπέληδες...
Να φοβόμαστε να ανάψουμε το τζάκι, μην μολύνουμε... 
Να φοβόμαστε να γελάσουμε, μην μας πουν ανώριμους... 
Να φοβόμαστε να κλάψουμε, μην μας πουν αδύναμους... 
Να φοβόμαστε να φωνάξουμε, μην μας πουν απολίτιστους...
Να φοβόμαστε να διεκδικήσουμε, μην μας πουν συντεχνία...
Να φοβόμαστε να διαδηλώσουμε, μην δημιουργήσουμε κακή εντύπωση...
Να φοβόμαστε να κρίνουμε, ίνα μην κριθούμε...

Να φοβόμαστε γενικώς. Μέχρι παράλυσης.

6 σχόλια:

  1. παρολα αυτα συνεχιζουμε και φοβομαστε.

    ελλη χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι απαραίτητα κακό να φοβάσαι. Και χρήσιμο είναι, και γοητευτικό κάποιες φορές. Εκκρίνει ο οργανισμός ενδορφίνες (φυσικά οποιοειδή), που λέει και μια επιμελήτριά μου. Ο άκρατος φόβος, ο φόβος που εκλύεται από ερεθίσματα που δεν θα έπρεπε, καθώς και ο μαζικός φόβος (να επιβάλλεται ο φοβος δηλαδή με τον MEGA ή άλλον τρόπο στα όλο πιο ευρέα και όλο πιο ευάλωτα κομμάτια της κοινωνίας), αυτό είναι πραγματικά ακρωτηριαστικό φαινόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ξεκιναω ''συστηματικη ανασκοπηση''..και φοβαμαι. φακ.

    ελλη χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή