Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Υψικάμινος

Η διακυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, αυτή που έμελε να εξελιχθεί σε οικονομική δικτατορία, ξεκίνησε με ένα εναρκτήριο υπουργικό συμβούλιο διαφορετικό. Ο Γιώργος είχε καλεσμένο έναν άλλο Γιώργο, τον τότε Συνήγορο του Πολίτη και νυν Συνήγορο της Κυβέρνησης, Γιώργο Καμίνη. Η κίνηση έγινε δεκτή με θαυμασμό από τον φίλα προσκείμενο στο ΠΑΣΟΚ τύπο -δηλαδή όλον. Η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με το φεστιβάλ μπουγάτσας και τουρνουά Πλέηστέησον (Καραμανλής vs. Βουλγαράκης και Πολύδωρας vs Πάκης, οι νικητές μεταξύ τους) που λάμβανε χώρα επί Νέας Δημοπρασίας, η κίνηση μπορεί να στερείτο παντελώς ουσίας, αλλά είχε κάποιο συμβολισμό. Ποιος όμως ήταν ο συμβολισμός;
Μπορεί ο ΣτΠ να είναι ένας θεσμός που παρέχει νομική υποστήριξη γνωμοδοτικού χαρακτήρα στους πολίτες για διάφορα ζητήματα, αλλά επί του πρακτέου και ως επί το πλείστον αυτά αφορούν περιπτώσεις στις οποίες ο πολίτης βρίσκεται σε αντιδικία με την οργανωμένη Πολιτεία. Με λίγα λόγια, ο γιος του Εραστή, εγγονός του Παπατζή κι Έλλην πρωθυπουργός κάλεσε τον τότε ΣτΠ για να του πει πώς να μην αδικεί τους πολίτες, κάτι το οποίο, παρά το ότι ποδήλατο δε νογάει, όφειλε να γνωρίζει από μόνος του.
Αυτή η επικοινωνιακή αλλαξοκωλιά, με την οποία μούσκεψε το βρακάκι του Σταύρου Θεοδωράκη και σηκώθηκε εν είδει στύσεως η ακαλαίσθητη γραβάτα του Μανώλη Καψή, δεν έμεινε εκεί. Ανταμείφθηκε από την κυβερνητική παράταξη, από την συν αυτή "υπεύθυνη Αριστερά" του Φώτη Κουβέλη και από τους Οικολόγους με τη στήριξη του Καμίνη στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Δηλώνω απερίφραστα ότι από την προεκλογική κιόλας περίοδο ο Καμίνης φαινόταν -κι έμελλε να είναι τελικά- ανεπαρκέστατος. Έρμαιο των κεντρικών επιλογών της κυβέρνησης για την τοπική αυτοδιοίκηση τις οποίες αναπαρήγαγε καθ 'υπαγόρευση, ο Καμίνης δε θα έβγαινε όχι δήμαρχος αλλά ούτε πρόεδρος δεκαπενταμελούς. Βγήκε για τρεις λόγους. Ο πρώτος ήταν η αλαζονεία του χειρότερου δημάρχου από καταβολής οργανωμένων μορφών πολιτειών, της διαστάυρωσης Michael Bloomberg και Χάρη Ρώμα ως δημάρχου Κολοκοτρωνιτσίου, της Αυτού Σιχαμέρότητας Νικήτα Κακλαμάνη. Ο δεύτερος ήταν η στήριξη της οποίας έτυχε η υποψηφιότητά του από ευρύτερες από αυτές που επίσημα τον πρότειναν δυνάμεις, κυρίως από το χώρο της Αριστεράς και ανένταχτους πολίτες. Ας μην βαυκαλίζεται ο Κύρκος με τον Κουβέλη, δεν τον έβγαλαν μόνοι τους δήμαρχο, τα κουκιά δε βγαίνουν ούτε με τα μαθηματικά του Lobachevsky. Ο τρίτος είναι η προώθηση την οποία του επιφύλασσαν -με το αζημίωτο φαντάζομαι- τα λεγόμενα free press έντυπα της πόλης. Αυτά τα καρκινώματα είναι υπεύθυνα για διάφορα εγκλήματα όπως οι στήλες που σου επιβάλλουν τι-να-like-και-τι-να-don't-like, η καθιέρωση κάθε βλαχονεοταβέρνας που βάφει ροζ τους τοίχους και κρεμάει κατσαρόλια και σουρωτήρια από τα ταβάνια ως απόλυτα in στέκι και λοιπές αηδίες, για τις οποίες επιφυλάσσω ειδική μεταχείριση σε  φαραωνικών διαστάσεων post με θέμα την Αθήνα.
Ο Καμίνης εξελέγη λοιπόν δήμαρχος, έχρισε αντιδημάρχους από όλες τις συνιστώσες που τον στήριξαν και κάπου εκεί ξεκίνησε το μπάχαλο. Στην ίδια παράταξη συγχρωτίζονται ένα πρωτοπαλίκαρο του επίσημου κήρυκα του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα, του Στέφανου Μάνου, κάμποσοι αντιδήμαρχοι με αναφορές στο Πασοκ και αρκετοί επίσης που ακούνε τη βραχνή φυσαρμόνικα του Λεωνίδα Κύρκου και αναλύονται σε λυγμούς. Το τι έχει συμβεί τους τελευταίους μήνες, δεν περιγράφεται. Ο νεοφιλελεύθερος δήλωσε ότι οι συμβασιούχοι δεν πρέπει να επαναπροσληφθούν παρά το ότι είναι γνωστό ότι καλύπτουν πάγιες ανάγκες (βλ. καθαριότητα, παιδικοί σταθμοί). Μούγκα ο δήμαρχος. Κατεβάζει πρόταση ο δήμαρχος ώστε να μεσολαβήσει ο Δήμος μεταξύ κυβέρνησης και απεργών πείνας στην Υπατία και η πρόταση αποδοκιμάζεται από την πλειοψηφία των συμβούλων της παράταξής του ως επικοινωνιακή διευκόλυνση προς την κυβέρνηση (οι αλλαξοκωλιές που λέγαμε). Κατεβαίνει πρόταση στο δημοτικό συμβούλιο για ψήφισμα στήριξης των απεργών πείνας, μούγκα ο δήμαρχος αλλά καθόλου μούγκα οι σύμβουλοί του που επιθυμούσαν να στηρίξουν την πρόταση. Πετάει μια από τις γνωστές παπαριές του ο τρίτος Γιώργης, ο Καρατζαφέρης ο Καβαλάρης, για περιορισμό των πορειών στα πεζοδρόμια (όλως τυχαίως μετά τις τελευταίες επιτυχημένες πορείες στο κέντρο της Αθήνας), σκοτώνεται να υπερθεματίσει ο δήμαρχος. Το τελευταίο απολαυστικό επεισόδιο παίχτηκε προχτές, όταν και συνέβη ενδοπαραταξιακή σύρραξη για το αν -σοβαρά τώρα- οι γάτες θα περιθάλπονται από την ίδια υπηρεσία του δήμου που φροντίζει και τους σκύλους. Ήμαρτον που λέει και ο Γεωργίου. Υπάρχει ακόμη αυτή η διάχυτη αισιοδοξία για τη θητεία Καμίνη;     

3 σχόλια:

  1. Είναι θεϊκό πόσες αναλογίες έχει η υποψηφιότητα - εκλογή Ομπάμα με αυτή του Καμίνη!!
    Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι οποιοσδήποτε έχει την παραμικρή επαφή με το κέντρο και το ελάχιστο μυαλό, δε μπορεί να είναι αισιόδοξος καθώς η Δημαρχία μίας πόλης είναι αδύνατο να αποτρέψει τις συνέπειες διεθνών ριζικών μεταβολών τις οποίες υφίσταται εντονότερα από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Ευρώπης. Φυσικά και δεν είμαι αισιόδοξος για τη θητεία Καμίνη αλλά σκέφτομαι το εξής : Για ποιον από τους υπόλοιπους υποψηφίους αλλά και τους προηγούμενους δημάρχους θα μπορούσαμε να ήμαστε λιγότερο απαισιόδοξοι ?!
    Επειδή προσωπικά δε βρίσκω κάποιον (χωρίς προφανώς να ξέρω τις ικανότητες κάθε άλλου υποψηφίου) σκέφτομαι ότι το ελάχιστο που θα προσφέρει αυτή η δημαρχία είναι η συνειδητοποίηση ότι ούτε ένας μη πολιτικός με την παραδοσιακή επαγγελματική έννοια μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση. Και αυτό όφελος θα είναι γιατί είναι κάτι που δεν έχει δοκιμαστεί.
    ΑΠό την άλλη, τι να σου κάνει μία δημαρχία..Εδώ, κυριολεκτικά, ο κόσμος καίγεται...

    ΥΓ : Να ξέρεις ότι στο αφιέρωμα για ΑΘήνα ποντάρω μεγάλη δόση γέλιου. Επειδή ωστόσο προβλέπω κράξιμο στα free press, που άπειρα έχω κοροϊδέψει κατα καιρούς για την "τω είναι μπουζουκόβιος τω φαίνεσθαι μητροπολιτικός περσόνα" που δημιούργησαν ενημερώνω ότι έχω ήδη έτοιμες 2-3 παρατηρήσεις. Ήσσονος πάντα βαρύτητας γιατί είπαμε, εδώ ο κόσμος καίγεται τι free press και Δήμοι :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όντως ο Καμίνης είναι για τον πούτσο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @xPoisonx: Είναι επίσης εντυπωσιακό το πόσες ομοιότητες -αρχίζει να- έχει η θητεία Ομπάμα με αυτή του Μπους. Από την άλλη, σίγουρα δεν μπορεί να περιμένεις πολλά από έναν μεμονωμένο δήμαρχο μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό εξελίξεων. Aυτό μην το λες όμως σε μένα, αλλά στους Atenistas. Το λίαν εκνευριστικό με τον Καμίνη ήταν και είναι ότι εντάχθηκε στο άρμα των προθύμων να στηρίξουν μνημονιακές επιλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση, αγνοώντας ότι ειδικά στις μητροπολιτικές κοινωνίες, δεν μπορείς να χαράξεις πολιτικές ανεξάρτητες από τις περιρρέουσες οικονομικές συνθήκες.

    @the elf at bay: Το ρεζουμέ της ανάρτησης είναι αυτό ακριβώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή