Πιστεύω εις ένα Θεό

Να σε έχουν χτυπήσει όλα τα κακά της μοίρας... Να έχεις εικοσιτριάχρονο παιδί με εκ γενετής σπαστική τετραπληγία το οποίο μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία και καλείται να επιβιώσει βακτηρίων, μυκήτων, ουρολόγων και λοιπών παθογόνων έχοντας τις πιθανότητες εναντίον του (ο ουρολόγος είναι από μόνος του νοσολογική οντότητα, για τους μη γνωρίζοντες)... Κι εσύ να επιμένεις στην εξ ουρανού βοήθεια, έχοντας μετατρέψει το θάλαμο του ταλαίπωρου παιδιού στην αγία τράπεζα της Παναγίας Σουμελά με εικονίσματα, κομποσχοίνια, καρφίτσες, τάματα και διάφορες άλλες αηδίες. Απορώ τι άλλο περιμένεις να σου τύχει για να αναφωνήσεις απευθυνόμενος στον Κύριο και Θεό σου: "Πούστη Θεέ, κι εγώ που νόμιζα ότι αυτά τα βασανιστήρια είχες να τα κάνεις από την Παλαιά Διαθήκη. Σε λάδωσα όσο μπορούσα αγοράζοντας την πραμάτεια των μεσαζόντων παπάδων, καλογήρων και καλογραιών, αλλά εσύ κουφαλίτσα δεν καταλαβαίνεις τίποτα και με έχεις εικοσιτρία χρόνια όλο να σπρώχνω την πέτρα κι όλο να με παίρνει πίσω σαν το Σίσυφο. Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Είτε δεν υπάρχεις, είτε είσαι τόσο μαλάκας που διακόπτω διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις".