Εσείς όλοι μαζί κι εγώ χώρια

Περιμένοντας να ακούσω τη ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια στο κανάλι του εθνικού απεργοσπάστη, πέφτω πάνω σε ένα διαφημιστικό spot για μια νέα καμπάνια του σταθμού ονόματι "Όλοι Μαζί". Με ένα λόγο ο οποίος θύμιζε δελτίο πολέμου ή έκκληση των Γιατρών του Κόσμου για αρωγή στην Αϊτή, ο σταθμός ενημέρωνε το ακροατήριό του για την προσπάθεια την οποία θα καταβάλει μαζί με όλους τους Έλληνες ώστε να μην επέλθει ρήξη στην κοινωνική συνοχή τούτες τις δύσκολες ώρες. Ανάμεσα στις άλλες πρωτοβουλίες, ο σταθμός θα αναλάβει να συγκεντρώσει είδη πρώτης ανάγκης από ευσυνείδητους εθελοντές πατριώτες για τους αναξιοπαθούντες και τα θύματα της κρίσης. Το εμφορούμενο από εθνική υπερηφάνεια εγχείρημα θα μπορούσε κάλλιστα να μετονομαστεί στο -όχι και τόσο εύηχο, είναι η αλήθεια- "να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω μέλι". Αφού μας έκαψε πρώτα ο κυρ-Γιάννης ο Αλαφούζος αμολώντας τους φαιδρούς ή σοβαροφανείς opinion makers που διατηρεί στη δούλεψή του ώστε να μας πείσουν περί του αναγκαιότητας της πολιτικής αυτής η οποία αφανίζει το κοινωνικό κράτος και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην έξαρση της φτώχειας, τίθεται επικεφαλής ενός ακόμα εθνικού στόχου, αυτού της μείωσης των επιπτώσεων της φτώχειας!

Από την είσοδο στην ΟΝΕ μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες και από την μπουχέσειο επανίδρυση του κράτους  έως την πλειοδοσία ανθρωπιάς του ΣΚΑΪ, ο Έλληνας παραμυθιαζόταν με υψηλά ιδανικά και συλλογικά οράματα από την επίτευξη των οποίων όχι απλά δεν είχε λαμβάνειν αλλά αντίθετα έβλεπε την ψαλίδα των αντιθέσεων και των ανισοτήτων να ανοίγει. Είχε όμως να το λέει σε ακόμη μία επίδειξη ηλίθιας μαγκίας: "Εμένα ρε που με βλέπεις, έβαλα πλάτη". Δε λες καλύτερα ότι έστησες κώλο να είσαι μέσα; Τα έλεγαν οι Βαβυλώνα με τον Τζιμάκο αλλά εσύ είχες θαμπωθεί από το κιτς της Γιάννας Αγγελοπούλου και χαμουρευόσουν με το Φοίβο και την Αθηνά εκείνες τις ευλογημένες μέρες.