Με αφορμή την ακρόαση μιας ζωντανής ηχογράφησης του Eric Clapton με τον Steve Winwood και συγκεκριμένα του γνωστού και μη εξαιρετέου Cocaine, θυμήθηκα το σουρεαλιστικό σκηνικό συναυλίας ωδείου στη γενέτειρα πόλη κατά την οποία ο διευθυντής του αποφάσισε να τροποποιήσει λιγάαααααακι το στίχο του τραγουδιού από "Cocaine" σε "So, pray"! Το γέλιο που κάναμε στα γρασίδια του πάρκου δεν περιγράφεται.
Κ μην ξεχνάμε το αθάνατο υβρίδιο που γεννήθηκε εκείνη την ημέρα λόγω της ακαταμάχητης δύναμης της συνήθειας: Co-pray!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστός! Ήταν όντως (ακόμα) μία δημιουργική μέρα για την πόλη. Μήπως ο δάσκαλος είχε αυτό στο μυαλό του όταν τροποποιούσε το στίχο;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://bigearflux.files.wordpress.com/2008/06/clapton-is-god-788339.jpg
Πολύ ωραίο, γέλασα! Είχα κι εγώ ένα ανάλογο περιστατικό στη χορωδία του ωδείου προ αμνημονεύτων χρόνων, μόνο που δεν θυμάμαι το κομμάτι. Η ρωσίδα δασκάλα είχε προτιμήσει τη λύση του "μμμμμμ" (πώς μπαίνει το ντουτ στα λογοκριμένα) αντί παραποίησης στίχων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ρε γαμώτο δεν ήμουν παρών σε εκείνη την ιστορική συναυλία... Πάντως, τέτοια ωραία πράγματα μόνο στη Σπάρτη γίνονται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜμμμμμμ στη θέση του Μπιπ; Αμήχανη τη βρίσκω τη ρωσίδα, Μαριάνα! Μάηκ, πραγματικά έχασες στιγμές απείρου καλλιτεχνικού μεγαλείου. Ακούς εκεί So pray (ή Co-pray)...!
ΑπάντησηΔιαγραφή