Η Ελλάδα και η Ελλάδα

Η Ελλάς βρίσκεται στη θέση της γάτας του Σρέντιγκερ. Και ζωντανή και νεκρή, και ευημερούσα και παραπαίουσα. Όλα είναι θέμα τηλεοπτικής συχνότητας. 

Η κατά Μέγκα Τσάνελ και Σκάι Ελλάς είναι μια χώρα που το παλεύει χάρη στους εμπνευσμένους ηγέτες της και την σωτήριο για το έθνος έξωθεν βοήθεια και καθοδήγηση. Είναι μια χώρα στην οποία όποιος απεργεί ανήκει σε μια κακόβουλη συντεχνία και το να ζητάει βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής του αυτομάτως αποτελεί επίθεση στα δικαιώματα των συμπολιτών του. Οι γιατροί απεργούν, άρα θέλουν το κακό των αρρώστων. Οι οδηγοί των ΜΜΜ απεργούν άρα επιθυμούν την ταλαιπωρία των πολιτών, την απαξίωση της δημόσιας συγκοινωνίας, το λιώσιμο των πάγων στους πόλους. Είναι μια χώρα όπου ακόμη και ο Καρατζαφέρης εκφράζει τώρα τη φωνή της λογικής -και τι έγινε που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν κάπως άξεστος. Είναι μια χώρα στην οποία κάποια παράξενα αλλόκοτα φρικιά στην Κερατέα προκαλούν τις δυνάμεις καταστολής θέλοντας να αναπνέουν καθαρό αέρα και να πίνουν καθαρό νερό. Είναι μια χώρα στην οποία κυκλοφορούν ασυνείδητοι τζαμπατζήδες στα λεωφορεία και στις κατ' ευφημισμό εθνικές οδούς, που δε σέβονται τον ίδρωτα του εργολάβου που τα δίνει όλα για την προκοπή του τόπου. Είναι μια χώρα όπου η Σία Κοσιώνη είναι αντικειμενική, ο Γιάννης Πρετεντέρης η φωνή της αλήθειας, ο Μανώλης Καψής συνεπής αναλυτής, η Όλγα Τρέμη η αυστηρή πατρώνα για την οποία είμαστε όλοι περήφανοι, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου τα λέει για το καλό μας.

Η Ελλάδα με κλειστή την τηλεόραση είναι κάπως διαφορετική. Βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή, τη χειρότερη μορφή κατοχής την οποία μπορεί να υποστεί ένας λαός. Υποβάλλεται σε άρρωστα πειράματα, βγαλμένα από τα μαύρα κατάστιχα της ιστορίας (βλέπε Χιλή). Διαμαρτύρονται όλες ανεξαιρέτως οι κοινωνικές και επαγγελματικές τάξεις. Το Σύνταγμα έχει αντικατασταθεί από καρότο και μαστίγιο, από φιρμάνια τα οποία δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο, ούτε καν τον επουσιώδη κοινοβουλευτικό. Είναι μια χώρα που η ροή των ειδήσεων ορίζεται ανάλογα με το σκοπό που θα εξυπηρετήσει. Στην προσπάθεια να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο, η "κατάληψη" της Νομικής από τους μετανάστες ήταν πρώτο θέμα. Τώρα, μετά από 22 ημέρες απεργίας πείνας, το θέμα έχει εξαφανιστεί (...άρα απεργοί πείνας δεν υπάρχουν). Είναι μια χώρα όπου σε έναν από τους δήμους της, οι κρατικές δυνάμεις καταστολής λειτουργούν απροκάλυπτα ως προσωπικός στρατός κατοχής του Μπόμπολα, τρομοκρατώντας τους πολίτες, με αντάλλαγμα πρωτοσέλιδα και μπόλικο σάλιο. Είναι μια χώρα στην οποία οι πολίτες αρνούνται να πληρώσουν 40% φέσι στο εισιτήριο, μέχρι να αυξηθούν κατά 40% τα εισοδήματά τους. Είναι μια χώρα στην οποία αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι η Σία Κοσιώνη είναι αντικειμενική, ο Γιάννης Πρετεντέρης η φωνή της αλήθειας, ο Μανώλης Καψής συνεπής αναλυτής, η Όλγα Τρέμη η αυστηρή πατρώνα για την οποία είμαστε όλοι περήφανοι, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου τα λέει για το καλό μας.