Λοιμώξεις σε ανοσοκατασταλμένους

Αναθαρρώντας από τα καλά λόγια του αγαπημένου φίλου Αστρομόνου και του ανώνυμου φίλου, πήρα την απόφαση να συνεχίσω αυτή τη σειρά μαθημάτων Υπαρκτής Ιατρικής, η οποία εγκαινιάστηκε με την παραβολή της σηπτικής γριάς. Θα μπορούσα να συνεχίσω με παραβολές, διασκευάζοντας αυτήν του λεπρού και προσαρμόζοντάς την στον Τζέφρυ Παπανδρέου, αλλά ποιος ασχολείται με τελειωμένους. Η δεύτερη προσλαμβάνουσα που δέχτηκα δεν ήταν καθόλου -μα καθόλου- ευχάριστη, αλλά συνέβαλε τα μέγιστα στη διαμόρφωση της παρούσας διάλεξης. Ήταν το απόσπασμα από τη συνάντηση του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη με τον εμετικό γυμνοσάλιαγκα Μπουμπούκο στο ραδιόφωνο του καναλιού 9. Απ' όταν ξεκίνησα να γράφω την ανάρτηση μέχρι τη σήμερον έχουν περάσει κάμποσες ημέρες και οι εξελίξεις περιελάμβαναν και την ενσωμάτωση του ανωτέρω γυμνοσάλιαγκα καθώς και του φασιστοβλαβούς Μάκη του Τσεκούρα από το περιθώριο της αρχαιολατρείας και της "ανώδυνης" και "γραφικής" Ακροδεξιάς στον επίσημο αστικό πολιτικό ιστό και τον εσμό των επικίνδυνων προθύμων -ή επικίνδυνα προθύμων αν προτιμάτε- να σώσουν τη χώρα. Ως εκ τούτου, τα δρώμενα καθιστούν περισσότερο από ποτέ αναγκαία την παρουσίαση των κύριων παθογόνων της ελληνικής κοινωνίας. Βασικό χαρακτηριστικό όλων των μικροβίων που θα παρουσιαστούν αποτελεί η δυνατότητά τους να προκαλούν νόσο αποκλειστικά σε εξασθενημένους (ανοσοκατασταλμένους) οργανισμούς με αδύναμο αμυντικό σύστημα, όπως αυτό προκύπτει όταν ακτινοβολείσαι από δελτία ειδήσεων, εισπνέεις τη σκόνη από το χαρτί της Καθημερινής και του Βήματος, δηλητηριάζεσαι από τη σαβούρα του πεπτοκώτος αλλ' ουχί μετανοημένου Πέτρου Κωστόπουλου και αποχαυνώνεσαι από τα κωλομέρια που περιβάλλουν το κεφάλι γεμάτο κουράδες του Θέμου Αναστασιάδη.   Εξ ορισμού, τα μικρόβια που ακολουθούν σε έναν υγιή οργανισμό δε θα προκαλούσαν ούτε συνάχι.
Bouboukoeides fragilis: Σε ανοσοεπαρκείς οργανισμούς προκαλεί μόνο μια φαγούρα στο περίνεο. Ευκαιριακό παθογόνο σε συνθήκες ακραίου φόβου, ευμετάβλητο κι ευπροσάρμοστο στις αλλαγές του πολιτικού σκηνικού. Συχνά εμφανίζεται σε μορφή διπλόκοκκου είτε ως ζευγάρι με μια υστέρω που το παίζει μαέστρος είτε με έναν βλαμμένο τηλεπωλητή, τον Leonidoeides.
Venizelium pachidermosum: Το μόνο μικρόβιο που λόγω μεγέθους φαίνεται και με γυμνό μάτι. Στο μικροσκόπιο περιβάλλεται από ένα παχύ στρώμα λίπους ταυτόσημο με αυτό που βρίσκει κανείς στα λαπάκια. Ανευρίσκεται και σε μορφή σπόρου και συγκεκριμένα τουρκόσπορου αλλά μην του το θυμήσετε γιατι νευριάζει, καθότι θεωρεί εαυτόν εθνάρχη. Προκαλεί βαριά σήψη δεδομένης και της ικανότητας να ενσωματώνει ακροδεξιά γονίδια. Ευδοκιμεί όπου υπάρχει άφθονο παπαδαριό. Είχαμε γλιτώσει προσωρινά από δαύτο, όταν οικολογικά και εξελιγκτικά επικράτησε αυτού ένα άλλο μικρόβιο, το Jefricillium papandreii, το οποίο όμως στη πορεία των χρόνων αποδείχτηκε παντελώς ηλίθιο και πλέον αποτελεί παρελθόν όπως και οι δεινόσαυροι.
Fasistoeides tsecuratum: Προ εικοσιπανταετίας αποκλειστικό παθογόνο ειδικών πληθυσμών. Έφερε μαστίγωτή προσεκβολή που κατέληγε σε αυτοσχέδιο πέλεκυ και στρεφόταν έναντι φρικιών, αναρχικών και μαλλιάδων. Παρουσίαζε ιδιαίτερο τροπισμό για την περιοχή των Εξαρχείων. Μέσω συνεχών μεταλλάξεων απώλεσε τον πέλεκυ και ενδύθηκε με κοστούμι και γραβάτα και παρουσίασε ταχεία ανέλιξη στην οικολογική πυραμίδα. Αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα για τη δημόσια υγεία. Έτσι και επιτύχει εκτεταμένο αποικισμό και δεδομένης της θανατηφόρου τοξίνης που εκκρίνει, γνωστής και ως βοριδίνης, τη γαμήσαμε.
Loverdobacter neoliberalismus: Μέχρι πρότινος η ανεύρεσή του θεωρείτο επιμόλυνση χωρίς καμία κλινική σημασία. Αναπτύσσεται κυρίως όπου δεν υπάρχει σάλιο και λογική. Φέρει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στη μικροσκόπηση όπως την ιδιαίτερα λεία μεμβράνη του (κυριολεκτικά ατσαλάκωτο) και μια προεξοχή ομοιάζουσα με γραβάτα την οποία δεν αποχωρίζεται ποτέ. Έχει προκαλέσει πραγματική πανδημία στα δημόσια νοσοκομεία, εκτοξεύοντας τα κόστη και τις θνητότητες στα ύψη. Στη βιβλιογραφία συζητείται το ενδεχόμενο το μικρόβιο αυτό να αναπτύχθηκε στα πλαίσια πολιτικών πειραμάτων και να αποτελεί μέσο βιολογικού πολέμου με απώτερο σκοπό την εξόντωση των άπορων και την κατάλυση του κοινωνικού κράτους.   
Antoniococcus samari: Κλασσικό παράδειγμα ευκαιριακού μικροβίου, με το οποίο πριν δεκαπέντε χρόνια υπό πιο φυσιολογικές συνθήκες δεν ασχολείτο ουδείς. Μακρόστενου σχήματος και περιορισμένων δυνατοτήτων σε φυσιολογικούς οργανισμούς, έχει βρεθεί να προκαλεί βαρύτατη εγκεφαλίτιδα σε όσους τον καμαρώνουν να λέει αηδίες και  ψαγμένους στίχους ποιημάτων από τους οποίους δεν καταλαβαίνει το χριστό του, οδηγώντας τους ασθενείς σε κατατονική κατάσταση. Μιλάμε για τον απόλυτο brain fucker.