iWriting On The Wall

Η κασέτα σε ένα σκονισμένο κουτί. Δεν ξέρω πώς έπεσα πάνω της, πάντως έπαιζε. Ούτε ο πατέρας μου ήξερε πότε και πού την έγραψε.

Το διπλό CD, στην προνομιακή τιμή των εννιά χιλιάδων οχτακοσίων δραχμών. Το βλέπω, εδώ δα, μπροστά μου, δίπλα στην οθόνη του υπολογιστή. Στο εξώφυλλο, τα τούβλα δε φαίνονται και τόσο λευκά μετά από κοντά είκοσι χρόνια.  Μάλλον θα κάνω καιρό να το ξανακούσω μετά τα προχθεσινά. 

Η αφίσα στο δωμάτιο, πάντα έφευγαν τα πηχάκια. Σκίστηκε από τον αέρα του δυτικού παραθύρου και δεν αντικαταστάθηκε. Θα επανορθώσω. 

Η φωτογραφία του θείου ακουμπισμένου στην πέτρινη μάντρα έξω από το σπίτι στην Κεφαλονιά, φορώντας μπλούζα με τον Τοίχο. Άσπρη με μαύρα μανίκια και τα σκίτσα του Scarfe επάνω στα τούβλα. Η καλύτερη που έχω δει. Έχω προσπαθήσει να την βρω, αλλά μάταια. Θα ξαναψάξω και φέτος στα μπαούλα της γιαγιάς.

Το θρανίο, όλο ζωγραφισμένο με τον Τοίχο, τα χαλάσματα τα μπάλωναν στίχοι. Ο γείτονας Πέτρος διόρθωνε τις ατέλειες με επιτυχία. Δε θυμάμαι τίνος ιδέα ήταν να το ντύσουμε με αυτοκόλλητο νάυλον.

Η ταινία σε κάποια βιντεοκασέτα, η μηχανή του κιμά, τα λουλούδια που ερωτοτροπούν, οι βόμβες, η δίκη και η άθλια κρατική τηλεόραση να μπερδεύει -λογοκρίνει- τα αρχίδια (balls) με τα κόκκαλα (bones). Αιδώς...

Το μέντλεϋ με τους Λεχρίμι, το Hey You με τους Βαβελ. Αμφότερα προβάρονταν στην υπόγα, οδηγώντας τον ένοικο του ισογείου στην παραφορά.

Η ερώτησή μου αφού μου έδειξε το Is There Anybody Out There? στην κλασσική κιθάρα. "Μάκη, γιατί λες να το διαλύσανε μετά το The Wall;" "Γιατί οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν τον Waters". Πολύ πιθανό.

Τα αποκόμματα από τις εφημερίδες, με τους Waters και Wright να ξεκατινιάζονται δια συνεντεύξεων. 

Οι μπλούζες, λευκές, γέμιζαν τούβλα και αδέξια γραμμένες λέξεις από έναν μαύρο ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Μία δικιά μου, μία του κολλητού.

Η φωτογραφία στην επικεφαλίδα του μπλογκ. Από άλλο τοίχο αυτή. Ή μήπως όχι;  

Το αγαπημένο μου τραγούδι; Κατά καιρούς όλα του δίσκου. Τα τελευταία χρόνια, το Nobody Home. Μπορεί να φταίει το ότι I got thirteen channels of shit on the TV to choose from. Ή ότι I've got a strong urge to fly, but I got nowhere to fly to (?)

Έχω μια σοβαρή υποψία ότι η ογδόη Ιουλίου του δύο χιλιάδες έντεκα ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου.