Γέρο, τον πούλο!

Με μεγάλη μου χαρά, η οποία αγγίζει τα όρια της ολοκληρωτικής ηδονής συνοδευόμενης με σπασμούς στους μύες του περινέου, παρακολουθώ την αποχώρηση του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια από την εξέδρα της οσονούπω ματαιωμένης στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη. Οι λόγοι είναι δύο. Ο πρώτος είναι η είδηση της αναβολής ή ματαίωσης στρατιωτικής παρέλασης οπουδήποτε στον κόσμο, πολύ δε περισσότερο στη χώρα που ζω και ακόμη πιο πολύ σε μια πόλη που δεν την είχα σε ιδιαίτερη υπόληψη για τη μαχητικότητά της τα τελευταία χρόνια. Εύχομαι σιγά σιγά να αφαιρεθεί η χώρα από τη λίστα της ντροπής αυτών που ακόμα προβαίνουν σε στρατιωτικά πανηγυράκια. Δεύτερος και κυριότερος είναι που βλέπω τα ξινισμένα μούτρα του κατ' ευφημισμόν Προέδρου της κατ' ευφημισμόν Δημοκρατίας για την τάχα μου ασέβεια προς το πρόσωπό του. Ποια ασέβεια ρε μπάρμπα; Κάνεις πλάτες στη συμμορία εδώ και δυο χρόνια, αποσβαίνεις -ή τελοσπάντων νομίζεις- τους κραδασμούς με ηλίθιες γλυκανάλατες δηλώσεις περί εθνικής ομοψυχίας και εμείς σου δείχνουμε ασέβεια ή εσύ; Καλύτερα να το βούλωνες και να μας άφηνες στον πόνο μας. Στα τσακίδια και σιγούλια σιγούλια, μη σπάσεις και κανα γοφό. Έχει ζεστό νερό στην κουζίνα για τα τσαγάκι και τη θερμοφόρα σου. 

Υ.Γ. Δε σε χάλασε Μπουτάρη...!